Rei(ij)s(t)verslag
Blijf op de hoogte en volg Bart
15 Oktober 2012 | Laos, Luang Prabang
Chiang Mai, het eeuwige rustige dorpje ergens boven in Thailand, waar traditie nog traditie is en de mensen o zo relaxed en hunzelf zijn. HEE, een traditievolle stad ergens in het noorden van Thailand en er ligt toevallig een spoorweg naartoe? Daar moeten we heen! Dat moeten vele met ons gedacht hebben. Ondanks de vele 'farang' (blanke buitenlanders) die er rondliepen zijn de Thaise tradities wel degelijk zichtbaar.
Ik verbleef in het stadje met Martin, waar wij Couch surfde om de Thaise sfeer nog beter te proeven. Al gouw werden we doorgeschoven naar een reisorganisatie die ons vervolgens de echte wildernis in stuurde. Twee dagen later begon onze eerste dagtour die, voor ons, te vroeg begon, omdat wij de '''traditionele''' uitgaansgelegenheden net achter ons hadden gelaten. Met het 'Chang' bier nog in ons lichaam arriveerde we ongeveer een uur later op een plek waar een klein doel van mij in vervulling ging. Er werd namenlijk op het inmense dier de olifant gereden! Een enorm gevaarte met een centimeters dikke huid, enorme botten en een aantal pikzwarte haren bewoog onder ons! Ongelofelijk. Ook bracht deze dagreis ons naar een klein inheems dorpje waar de longnecks nog leven. (vrouwen met koperen ringen om de nek heen). Na de verzorgde lunch en een 1,5uur lange hike tocht door het subtropische woud (waar het keihard regende), brachten een White Water raft en een Bamboo raft ons naar beneden om de dag af te sluiten. En of je even 30 euro per persoon wilt aftikken meneer.
Om nog even een vervoersmiddel naast het vliegtuig, de bus, trein, scooter, auto, tuk tuk, taxi en de benenwagen toe te voegen zijn we gaan ziplinen. Je vliegt met een kabelbaan letterlijk boven de jungle van de ene(60 meter) hoge boom naar de andere hoge boom. Als je naar beneden keek zag je alleen maar bananenbomen, lianen, bamboobomen en hier en daar een rijstveld.
En die rijstvelden zijn er veel. Zoveel rijst dat ik de afgelopen weken heb gegeten heb ik heel mijn leven nog niet gehad. Des ochtens, 's middags en 's avonds bestaat de maaltijd grotendeels uit rijst met iets van vlees erbij en het liefst een spicy saucje. Het is goedkoop (1-2euro), makkelijk en je kunt het overal op straat kopen, dus waarom zou je het niet nemen. De typische Thai eet ook niet thuis om deze reden.
Mocht je iets anders willen dan is er de 7 eleven. Het ' volgens mij' Amerikaanse bedrijf dat hier als overhersende kleine supermarkt de steden belaagd, is hier zoals de Mac Donalds in Amerika. Waar je ook kijkt, hij is er!
Maargoed om nog even terug te komen op Chiang Mai.. Na 4 dagen was de dag daar dat ik de trein weer nam naar het smogoverdekte Bangkok. Een volgend English Camp stond te wachten met kinderen die, hoe zal ik het zeggen, iets meer te besteden hadden dan de kinderen op het eerste kamp. Iphones, Ipods, brillen, gel in de haren en een iets beter Engels gehalte. Bovendien werd het Engelse kamp op een luxe resort gehouden met heerlijk eten en een mooi zwembad, waar uitgebreid gebruik van werd gemaakt (door de leraren). Deze luxigheid erken je pas echt goed als je de volgende dag naar Laos gaat. Laos bezit nog een tikkeltje meer onbewandelde paden regenwouden en ongeremde natuur. Het is nu al mijn 13uur durende treinreis en 10uur durende slaapbusreis naar Luang Prabang (Laos) waard en ik ben hier pas een paar dagen! Dat belooft veel...
Ik verbleef in het stadje met Martin, waar wij Couch surfde om de Thaise sfeer nog beter te proeven. Al gouw werden we doorgeschoven naar een reisorganisatie die ons vervolgens de echte wildernis in stuurde. Twee dagen later begon onze eerste dagtour die, voor ons, te vroeg begon, omdat wij de '''traditionele''' uitgaansgelegenheden net achter ons hadden gelaten. Met het 'Chang' bier nog in ons lichaam arriveerde we ongeveer een uur later op een plek waar een klein doel van mij in vervulling ging. Er werd namenlijk op het inmense dier de olifant gereden! Een enorm gevaarte met een centimeters dikke huid, enorme botten en een aantal pikzwarte haren bewoog onder ons! Ongelofelijk. Ook bracht deze dagreis ons naar een klein inheems dorpje waar de longnecks nog leven. (vrouwen met koperen ringen om de nek heen). Na de verzorgde lunch en een 1,5uur lange hike tocht door het subtropische woud (waar het keihard regende), brachten een White Water raft en een Bamboo raft ons naar beneden om de dag af te sluiten. En of je even 30 euro per persoon wilt aftikken meneer.
Om nog even een vervoersmiddel naast het vliegtuig, de bus, trein, scooter, auto, tuk tuk, taxi en de benenwagen toe te voegen zijn we gaan ziplinen. Je vliegt met een kabelbaan letterlijk boven de jungle van de ene(60 meter) hoge boom naar de andere hoge boom. Als je naar beneden keek zag je alleen maar bananenbomen, lianen, bamboobomen en hier en daar een rijstveld.
En die rijstvelden zijn er veel. Zoveel rijst dat ik de afgelopen weken heb gegeten heb ik heel mijn leven nog niet gehad. Des ochtens, 's middags en 's avonds bestaat de maaltijd grotendeels uit rijst met iets van vlees erbij en het liefst een spicy saucje. Het is goedkoop (1-2euro), makkelijk en je kunt het overal op straat kopen, dus waarom zou je het niet nemen. De typische Thai eet ook niet thuis om deze reden.
Mocht je iets anders willen dan is er de 7 eleven. Het ' volgens mij' Amerikaanse bedrijf dat hier als overhersende kleine supermarkt de steden belaagd, is hier zoals de Mac Donalds in Amerika. Waar je ook kijkt, hij is er!
Maargoed om nog even terug te komen op Chiang Mai.. Na 4 dagen was de dag daar dat ik de trein weer nam naar het smogoverdekte Bangkok. Een volgend English Camp stond te wachten met kinderen die, hoe zal ik het zeggen, iets meer te besteden hadden dan de kinderen op het eerste kamp. Iphones, Ipods, brillen, gel in de haren en een iets beter Engels gehalte. Bovendien werd het Engelse kamp op een luxe resort gehouden met heerlijk eten en een mooi zwembad, waar uitgebreid gebruik van werd gemaakt (door de leraren). Deze luxigheid erken je pas echt goed als je de volgende dag naar Laos gaat. Laos bezit nog een tikkeltje meer onbewandelde paden regenwouden en ongeremde natuur. Het is nu al mijn 13uur durende treinreis en 10uur durende slaapbusreis naar Luang Prabang (Laos) waard en ik ben hier pas een paar dagen! Dat belooft veel...
-
15 Oktober 2012 - 13:12
Menno:
Het verhaal is weer prachtig Bart, wat een belevenissen! -
15 Oktober 2012 - 13:15
Hans En Veroon:
Hey Bart, toevallig dacht ik van de week, hee hoe zou het met Bart zijn nieuwe avontuur zijn?
En met dat is er een update. Wat maak je weer veel mee, op een olifant je eigen verplaatsen, ja dat is
weer eens wat anders als met de trein. Tarzan spelen en o ja ook nog gewoon aan het zwembad liggen.
Nu ben je aangekomen in Laos, ben nieuwsgierig wat je daar allemaal weer meemaakt.
Veel plezier en maak je nog foto's??
Hartelijke groeten van Hans en Veroon -
15 Oktober 2012 - 17:43
Marise:
Wat kun je leuk schrijven Bart, prachtig! Enjoy! -
15 Oktober 2012 - 18:44
Hans En Ingrid:
Hoi Bart, wat een verhaal en ook nog voor meester spelen, kun je eens voelen wat wij meemaken!
Heerlijk dat het goed gaat. veel plezier nog. dikke zoen -
15 Oktober 2012 - 22:58
Helma:
Je hebt het goed voor elkaar daar. Leuke foto's, maar wat zitten die kinderen nou te eten??? Ik zie in ieder geval rijst op de borden liggen, maar dat roze gedoe ernaast??? Het lijkt wel suikerspin! -
17 Oktober 2012 - 13:23
Karin & Ruud:
Weet het niet met jou Bart, zie zakken vol met coke op de markt leggen en je gezicht onder de witte poeder....
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
