In-spanning
Door: Bart Weel
Blijf op de hoogte en volg Bart
18 November 2012 | Cambodja, Preah Seihanouk
Inmiddels heb ik al 2 maanden lang ons coole kikkerlandje verlaten. Het haar groeit in mijn ogen en mijn backpack wordt met de dag zwaarder. Ik ben al 100 liter zweet verloren door het 28 graden benauwde warme weer en de inspanning die van me vereist wordt, maar ik leef nog.
De inspanning die geleverd moet worden, is niet altijd een bewuste keuze. Naast het bezoeken van 20 tempels in Seam Reap, verschillende vollybal- en voetbalpartijen tegen de locals bij ons guesthouse in Siem Reap, moet ik namenlijk ook ieder uur de tuk tuk drivers van me afslaan. Als je je eerste stap uit je hostel/guesthouse zet, wordt je bijna tot vervelends aan toe beladen door de tuk tuk drivers om je mee te laten nemen door hen "Tuc tuc sir? Where are you going today? Tuc tuc tomorrow my friend?".
Ze benaderen je zelfs als je net uit een andere tuk tuk springt, als je nota bene op de fiets zit, als je een aanrijding met een kind zit te bekijken en zelfs als er 2 tuk tuks achter elkaar staan en ik aangeef dat ik geen tuk tuk nodig heb, heeft de tweede nogsteeds het lef om me te vragen of ik een tuk tuk nodig heb.
Beste Tuk Tuk driver, ik mag dan wel blank zijn en er 'verzorgt' uit zien, maar ik heb net voldoende geld om hier heen te komen. Ik kan je 2 dollar tuk tuk ritjes niet constant betalen en mocht ik toch een tuk tuk nodig hebben, dan zal ik jou wel benaderen. Nee, ik kan er niet boos om worden, maar jullie zijn gewoon 'anders' dan de westerse wereld.
Hoewel de Tuk Tuk drivers altijd mannen zijn, zijn de vrouwen niet anders in hun benadering en staan ze in hun 'winkelstalletjes' drinken en eten te verkopen, terwijl ik Ankor Wat (meest indrukwekkende en grootste tempel van Zuidoost Azie) bezoek. Zodra mijn oogbal zich perongeluk op hen winkeltje richt, staan er 4 vrouwen en 2 kinderen om me heen om me een koud blikje dinken of postcards door mijn neus te boren. "Hello sir, you buy souvenir, you buy now? One dollaaaaaahh, okay two for one dollaaaaaah!" Figuurlijk zeggen ze: 'zoo meneertje, dus jij geeft aandacht aan mijn winkeltje. Dan ga je kopen ook hea.. want je hebt dorst, dat heb jij!'
Ik heb me wel vermaakt daar!
Hetgeen waar ik me niet vermaakt heb, maar wat mij meer heeft laten relativeren, is ons bezoek aan de geschiedenis van Cambodia. Een bezoek aan de Toul Sleng martelgevangenis in Phnom Penh en de killing fields maakte duidelijk wat hier 35 jaar geleden voor gruwelijks gebeurd is. Het regime van Pol Pot en de Khmer Rouge moorde hier ongeveer 3.000.000 doodgewone mensen/burgers uit. Het was hier een "gevangenis zonder muren". Daarnaast werd ons in het Mijnen Museum verteld over de vele 100.000en mijnen die nog verspreid liggen in Cambodia. Het duurt zeker nog 100 jaar om deze te ontmantelen. Te gruwelijk voor woorden. Iets wat ons tuk tuk ritje voor 2 dollar wel waard was!
Cambodia heb ik tot nu toe gedaan met een bepaalde groep. Soms bestaat deze uit 8 personen, soms 2. Op deze manier worden de tuk tuk ritjes en de tours goedkoper, maar het grootse voordeel is wel het vieren van een verjaardag met een groep. Om de locals te respecteren hebben we ons in dezelfde locale kleding gehezen (lees: pyjama) als zij op straat dragen en natuurlijk waren we op deze manier van harte welkom in de locale club. Ookal droegen we de locale kleding, elkaar kwijt raken was onmogenlijk, aangezien iedereen een kopje groter was dan de locals.
Wat het verschil is tussen een locale club en een niet locale club? Nou, een locale club heeft locale muziek, tijdens het plassen wordt je rug gemasseerd en je nek gekraakt, voor de meiden moet je betalen (als het al meiden zijn) en je kunt er geen foto's maken. Daarnaast staat er 6 keer zoveel beveiliging en wordt je vaker aangestaard als 'buitenlander'.
Hetgeen wat de volgende (zware) dag restte was een adembenemende boottocht over een 'meer' met als bestemming Battambang. Dit meer was grotendeels bedekt met waterplanten en mangrovebossen, wat het mogenlijk maakt voor Cambodjanen om op het water te wonen. Zelfs een school is op het water gebouwd. Ik denk dat hun dagelijks dinner alleen maar uit vis bestaat? In Battambang mochten we een van de koningsnummers van de natuur zien. Iedere dag rond 18.00uur verlaten dagelijks 5.000.000(!) vleermuizen een grote grot om op zoek te gaan naar eten. Dat betekent dat er 45min lang een zwarte wolk de grot uit vliegt! Zeer indrukwekkend, maar je moet niet te lang omhoog kijken, anders drink je vleermuizen-ochtendurine.
Om de inspanningsgraat wat naar beneden te halen heb ik een aantal dagen zon, zee, strand en een goed boek achter de rug alwaar ik nu tegen een 16uur durende busrit naar Bangkok op kijk. Nee meneer de tuk tuk driver, deze afstand ga ik afleggen per bus, niet per Tuk Tuk
Ps. Op iedere zonsondergangfoto zit ©opyright.
De inspanning die geleverd moet worden, is niet altijd een bewuste keuze. Naast het bezoeken van 20 tempels in Seam Reap, verschillende vollybal- en voetbalpartijen tegen de locals bij ons guesthouse in Siem Reap, moet ik namenlijk ook ieder uur de tuk tuk drivers van me afslaan. Als je je eerste stap uit je hostel/guesthouse zet, wordt je bijna tot vervelends aan toe beladen door de tuk tuk drivers om je mee te laten nemen door hen "Tuc tuc sir? Where are you going today? Tuc tuc tomorrow my friend?".
Ze benaderen je zelfs als je net uit een andere tuk tuk springt, als je nota bene op de fiets zit, als je een aanrijding met een kind zit te bekijken en zelfs als er 2 tuk tuks achter elkaar staan en ik aangeef dat ik geen tuk tuk nodig heb, heeft de tweede nogsteeds het lef om me te vragen of ik een tuk tuk nodig heb.
Beste Tuk Tuk driver, ik mag dan wel blank zijn en er 'verzorgt' uit zien, maar ik heb net voldoende geld om hier heen te komen. Ik kan je 2 dollar tuk tuk ritjes niet constant betalen en mocht ik toch een tuk tuk nodig hebben, dan zal ik jou wel benaderen. Nee, ik kan er niet boos om worden, maar jullie zijn gewoon 'anders' dan de westerse wereld.
Hoewel de Tuk Tuk drivers altijd mannen zijn, zijn de vrouwen niet anders in hun benadering en staan ze in hun 'winkelstalletjes' drinken en eten te verkopen, terwijl ik Ankor Wat (meest indrukwekkende en grootste tempel van Zuidoost Azie) bezoek. Zodra mijn oogbal zich perongeluk op hen winkeltje richt, staan er 4 vrouwen en 2 kinderen om me heen om me een koud blikje dinken of postcards door mijn neus te boren. "Hello sir, you buy souvenir, you buy now? One dollaaaaaahh, okay two for one dollaaaaaah!" Figuurlijk zeggen ze: 'zoo meneertje, dus jij geeft aandacht aan mijn winkeltje. Dan ga je kopen ook hea.. want je hebt dorst, dat heb jij!'
Ik heb me wel vermaakt daar!
Hetgeen waar ik me niet vermaakt heb, maar wat mij meer heeft laten relativeren, is ons bezoek aan de geschiedenis van Cambodia. Een bezoek aan de Toul Sleng martelgevangenis in Phnom Penh en de killing fields maakte duidelijk wat hier 35 jaar geleden voor gruwelijks gebeurd is. Het regime van Pol Pot en de Khmer Rouge moorde hier ongeveer 3.000.000 doodgewone mensen/burgers uit. Het was hier een "gevangenis zonder muren". Daarnaast werd ons in het Mijnen Museum verteld over de vele 100.000en mijnen die nog verspreid liggen in Cambodia. Het duurt zeker nog 100 jaar om deze te ontmantelen. Te gruwelijk voor woorden. Iets wat ons tuk tuk ritje voor 2 dollar wel waard was!
Cambodia heb ik tot nu toe gedaan met een bepaalde groep. Soms bestaat deze uit 8 personen, soms 2. Op deze manier worden de tuk tuk ritjes en de tours goedkoper, maar het grootse voordeel is wel het vieren van een verjaardag met een groep. Om de locals te respecteren hebben we ons in dezelfde locale kleding gehezen (lees: pyjama) als zij op straat dragen en natuurlijk waren we op deze manier van harte welkom in de locale club. Ookal droegen we de locale kleding, elkaar kwijt raken was onmogenlijk, aangezien iedereen een kopje groter was dan de locals.
Wat het verschil is tussen een locale club en een niet locale club? Nou, een locale club heeft locale muziek, tijdens het plassen wordt je rug gemasseerd en je nek gekraakt, voor de meiden moet je betalen (als het al meiden zijn) en je kunt er geen foto's maken. Daarnaast staat er 6 keer zoveel beveiliging en wordt je vaker aangestaard als 'buitenlander'.
Hetgeen wat de volgende (zware) dag restte was een adembenemende boottocht over een 'meer' met als bestemming Battambang. Dit meer was grotendeels bedekt met waterplanten en mangrovebossen, wat het mogenlijk maakt voor Cambodjanen om op het water te wonen. Zelfs een school is op het water gebouwd. Ik denk dat hun dagelijks dinner alleen maar uit vis bestaat? In Battambang mochten we een van de koningsnummers van de natuur zien. Iedere dag rond 18.00uur verlaten dagelijks 5.000.000(!) vleermuizen een grote grot om op zoek te gaan naar eten. Dat betekent dat er 45min lang een zwarte wolk de grot uit vliegt! Zeer indrukwekkend, maar je moet niet te lang omhoog kijken, anders drink je vleermuizen-ochtendurine.
Om de inspanningsgraat wat naar beneden te halen heb ik een aantal dagen zon, zee, strand en een goed boek achter de rug alwaar ik nu tegen een 16uur durende busrit naar Bangkok op kijk. Nee meneer de tuk tuk driver, deze afstand ga ik afleggen per bus, niet per Tuk Tuk
Ps. Op iedere zonsondergangfoto zit ©opyright.
-
18 November 2012 - 18:27
Marloeß:
Jesus... Ben je alweer 2 maanden weg?:O lang al en je hebt nog zoveel te doen haha! Leuk verhaal weer Bart, ik zie alles weer helemaal voor me :) XXX -
18 November 2012 - 19:49
Hans En Ingrid:
Hoi Bart,
Je maakt veel mee en dat zal je je hele leven bij blijven en je vormen! pas goed op jezelf.
groetjes Hans en Ingrid -
18 November 2012 - 20:05
Agnes R:
Hoi Bart, ook dit verhaal heb ik weer met veel plezier gelezen! Ik ben niet je moeder, maar evengoed trots op je haha. lieve groetjes. -
19 November 2012 - 10:41
Wim Roomeijer:
Ja Bart dat gevoel ken ik. Tot vervelends aan toe aangsproken worden om iets te kopen of een taxi te nemen. Maar denk eens aan die mensen die dit elke dag,elk uur,elke minuut moeten doen om te overleven. Kun jij je dat voorstellen in Nederland? Dat jij in Anna Paulowna elke dag op straat mensen moet "lastig " vallen met deze smeekbede. Zou jij dat volhouden? Zij wel want anders overleef je niet. Maar ik weet dat het vervelend wordt voor je,maar heb begrip. En dat heb je blijkt uit je verslag. Nog even genieten en wij kijken oprecht uit naar je thuiskomst. Want wij(ik) missen je nu al. Groeten Wim Roomeijer -
19 November 2012 - 14:58
Menno:
Prachtig weer Bart !!! -
20 November 2012 - 17:05
Hans En Veroon:
Hoi Bart,
Wat een hele leuke verrassing lag er bij ons op de mat!! Hij gaat in een lijstje hoor. En nu het verhaal en de foto's erbij, schitterend.
Ja, dat was wat he PolPot en de rode Khmer, afschuwelijk wat mensen elkaar aan kunnen doen en dan
die boom waar de kinderen tegenaan gedood werden, vreselijk helemaal als ik aan de lieve kleine Yara denk.
Bart, wat maak je een hoop spannende, mooie en oh zo andere dingen mee, soms ben ik wel eens benieuwd
naar, hoe het met je harde schijf is, in jou eigen hoofd, want als ik het allemaal lees op mijn scherm dan
duizelt het mij bij tijd en wijle, wat een cultuurverschillen ja wat verschilt er niet?
En prachtig dat jij, Bart Weel, het allemaal mee mag en kan maken.
Veel plezier nog in Bangkok, heb je al een kleermaker gevonden??
Hartelijke groeten van Hans en Veroon
-
20 November 2012 - 21:03
Karin & Ruud:
Heb de verhalen over Cambodja van vrienden gehoord. Echt afschuwelijk, maar ook de geschiedenis hoort bij een land. Zonder verleden geen heden. Voorderest is het geweldig Bart! Hier in de polder is het al aardig herfst, bladeren van de bomen, 's avonds lekker mistig en Sinterklaas is er ook weer eens. Zaterdag met de meidenclub (waartoe jouw moeder ook behoort) naar Veerburg naar de musical "America America". Heb tegenwoordig een limit van 6 biertjes want daarna gaat het fout met me. Had het laatst en als je dan thuiskomt en Senne zit lekker met zijn vrienden aan tafel is het over 10 jaar een legendarisch verhaal natuurlijk. Wanneer kom je weer richting Nederland? Kijk uit naar je volgende verslag. Groetjes van ons allemaal. -
28 November 2012 - 14:24
Wim Roomeijer:
Bart het wordt steeds leuker jouw reisverslag. Lijkt me een prachtige ervaring dat terwijl je staat te plassen je nek en rug gemasseerd worden. Denk dat ik meteen naast de pot pis. Jij niet natuurlijk! Veel plezier en hoor dat je iets later terugkomt. Doe maar rustig aan , we hebben je nog niet echt nodig.De laatste wedstrijden gaan we met jou de broodnodige punten halen Ik reken dan op je! Gr. WR
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
