De ontdekking

Hehe en pff om nu eindelijk de vrijheid en de tijd te vinden om een ervaring te delen. Ervaring? Ervaringen!

De laatste 3 weken van je stage zijn, gewild of ongewild, altijd druk. Als student zijnde stel je natuurlijk uit wat ook morgen kan en maak je alleen tijd vrij voor echt belangrijke dingen zoals campings regelen, Washington bezoeken, de cottage bezoeken, Gregor ophalen van het vliegveld, afscheidsfeestje organiseren, auto’tje en tent regelen en noem maar op. Bijzaken zijn dan nog het afronden van het marketingplan en een interne en externe analyse maken. Overigens is op dit moment de stage succesvol afgerond en kijken we nu enkel nog maar uit naar luxe... Alhoewel 3 nachten op een ‘muggencamping’ zitten zonder douche ( of zwemmen in een meer als alternatief) en waar je je behoeften moet doen in een wc ( lees gat in de grond met daaronder een container) met gezelschap dat ongedierten heet, is geen al te grote luxe. Wel biedt Algonquin Park je verfrissende en uitgestrekte wandel en kano routes met kans op elk soort wild, en op sommige tochten een niet-te-beschrijven uitzicht. Vandaar ik het dit keer omschrijf als een enorm schilderij met landschap dat beweegt...

Aan luxe was een aantal weken geleden anders geen tekort en dat nog voor weinig geld. Via internet was namelijk een 11 uur durende busreis te boeken (voor 19 euro heen en weer) naar The Capital of the United States: Washington. Op z’n Nederlands is hier gebruik van gemaakt en mochten we in het toeristische gedeelte vele foto’s maken en genieten van de gratis musea, goedkope fietsverhuur en konden we de kledingkast volledig aanvullen voor een piepklein prijsje. Natuurlijk werd eerst even geinformeerd naar de ‘places to go’ in Washington, maar al gouw kwamen we erachter dat de helft van de stad bestond uit ‘places not to go’. Het verschil tussen arm en rijk is nog steeds een kwestie, al is er in het toeristische gedeelte niks aan te merken. In dit toeristische gedeelte konden de Nederlanders natuurlijk niet ontbreken en heb hier dan ook de eerste Nederlands sprekende mensen (op Pol en Gina na) gesproken.. Ze zijn er nog!

Van al dit stadse en van toeristen is weinig te merken op de cottage van Pol en Gina. Hier heb ik mij, dankzij het slechte weer, nog even gebogen over mijn marketing plan. Ik moet zeggen dat werken in een omgeving die ruikt naar de natuur en als uitzicht de uitgestrekte meren van Canada heeft, veel lekkerder werken is dan in een kantoor in een drukke stad waar iedereen zich aan deadlines en werktijden moet houden.

De enige tijden waar ik me nu nog aan moet houden die van Gregor op het vliegtuig zetten, het optijd bijvullen van de benzine tank (met deze enorme afstanden) en Lonneke van het Vliegveld op pikken. Ik zou niet durven om na dik 5 maanden te laat op het vliegveld te komen voor het ‘all you need is love’ momentje!

Postscirpt: Dit bericht is geschreven op 23 Juni 2011 en is op deze website geplaats in de publieke bibliotheek van Portland, ME, United States of America.
Foto's zijn te vinden op Facebook of worden op een later tijdstip toegevoegd aan dit verslag.

Status van Gregor: In een opwaartse spiraal. Went gemakkelijk aan de hoeveelheid ruimte in Canada/USA en de vrije tijd die hij heeft, hoewel hij af en toe wat moete heeft met de afwisselingen tussen de regen en zon, tussen de Franse taal – Engelse taal en de Nederlandse taal en ik wat moeite heb met de constante smile op zijn gezicht.