BartWeel.waarbenjijNIET?.nu
Door: bartweel
Blijf op de hoogte en volg Bart
29 April 2011 | Canada, Toronto
Afgelopen donderdag ochtend vroeg wordt ik wakker met het gevoel alsof ik onder een steen heb gelegen. En de deur zat ook nog een klem omdat het ‘normale leven’ weer voor de deur stond.. Vrij uitgeput en weinig zin hebbend kom ik op me werk aan met stapels werk te doen die de dagen ervoor zijn blijven liggen. Hoe is het dan zover gekomen?
Ik zal bij het begin beginnen….
Buiten het gevulde weekend om, met daarin 2 keer paintballen en een afscheidsfeestje van een Duitse ‘vriend’ moest deze jongen ook nog een reisje in elkaar zetten voor z’n ouders! Veel werk, maar dat zou moeten lonen. Met op het laatste moment nog een huisje, een TomTom, een auto en de hotelletjes geregeld konden we, twee dagen na de aankomst van mijn ouders in Toronto dan toch vertrekken voor een onvergetelijke reis om het Ontario meer heen. Een reis waarbij we door het land waar je gratis op de foto genomen- en figuurlijk wordt uitgekleed bij de grens; The United States of America heen moesten. Maar voordat we deze drempel gingen overbruggen zijn we meegesleurd in dé attractie van Ontario, Canada namelijk de Niagara Falls. Elke dag van het jaar weer een sensatie! Met een stroming van informatie over de geschiedenis en de huidige situatie van deze Falls, werd er besloten om de boarder nog dezelfde dag rijdend te passeren… Althans, dan was de bedoeling.. maar dan is het natuurlijk wel handig om, als je een auto huurt, de kleur, merk en nummerplaat te onthouden. Want als je een grijs-zilveren auto heb, dan heeft opeens IEDEREEN diezelfde kleur auto!
Een aantal zweetdruppels, kilometers, lange wegen en natuurgebieden later kwamen we aan in Geneve om vervolgens de dag erna door Rome, Amsterdam en Rotterdam te rijden om aan te komen in Olympische dorp (winterspelen 1980) Lake Placid aan te komen. En ja, we zijn nog steeds in de staat New York in de United States. De eerste beklimming van de skischans op een hoogte van 120 meter is dan ook een feit. Het zijn heel wat kilometers die we af hebben gelegd (bijna 2000) maar het rijd ongelofelijk lekker weg als je de puur Amerikaanse country muziek op de achtergrond hebt en een TomTommetje hebt die het werk doet. Het enige wat aan ons nog gevraagd werd is goedkoop (€0,88) gas geven en te veel foto’s maken van alles om ons heen.
Drie dagen later stonden we alweer te zweten, maar ditmaal tijdens van het beklimmen van de Mont Royal in Montréal, Canada. Deze berg geeft je een gigantisch uitzicht over de stad, welke een ondergronds winkelgebied heeft van maarliefst 30 kilometer (98425 feet) (30.000.000 millimeter) lang!! Dat betekent 1600 winkels, banken, bioscopen, eetgelegenheden enz. waar je in kan doormiddel van 120 in en uitgangen! Ondanks dat de dollar steeds minder waard wordt en dus gunstig voor mij is, hebben we niks anders gehaald dan ijs en hamburgers. Gevuld en wel is de reis doorgezet langs de Saint Lawrence River naar Lake Ontario waar werd overnacht in een motel (net als elke nacht) met een prachtig uizicht op het meer. Als ik motel zeg, moet je aan een stereotype Amerikaans motel denken en ik weet bijna zeker dat we het dan over hetzelfde motel hebben!
Na 5 dagen zat de reis er op, maar van de stad waar mijn ouders verbleven hebben ze nog niks gezien? Nog maar een dagje vrij dus om op pad te gaan naar de langste straat van de wereld; Young Street met zijn 1896 kilometer (6220472 Feet) (1896000000 millimeter) en om even de hele stad te verkennen. Ik moet zeggen dat het aan het einde van de dag wel voelde alsof we de hele Young Street af hadden gelopen. De benen gingen na enige tijd gewoon op de automatische piloot.
De afsluiter van deze waardevolle reis en het gevulde dagje Toronto kon met 1 ding afgesloten worden en dat was het beklimmen van de CN Tower. Uitgekiend rond zonsondergang zijn we met de trap de lift naar boven gegaan voor een adembenemend uitzicht op een altijd-maar-groeiende stad!
Over hoogte gesproken, ik ben ook verhuisd naar een verdieping hoger in het ‘studentenhuis’. Ik ga dus mijn laatste weken genieten van een privé: douche, wc, tv, dvd speler en noem maar op! Ahh…..
Ik zal bij het begin beginnen….
Buiten het gevulde weekend om, met daarin 2 keer paintballen en een afscheidsfeestje van een Duitse ‘vriend’ moest deze jongen ook nog een reisje in elkaar zetten voor z’n ouders! Veel werk, maar dat zou moeten lonen. Met op het laatste moment nog een huisje, een TomTom, een auto en de hotelletjes geregeld konden we, twee dagen na de aankomst van mijn ouders in Toronto dan toch vertrekken voor een onvergetelijke reis om het Ontario meer heen. Een reis waarbij we door het land waar je gratis op de foto genomen- en figuurlijk wordt uitgekleed bij de grens; The United States of America heen moesten. Maar voordat we deze drempel gingen overbruggen zijn we meegesleurd in dé attractie van Ontario, Canada namelijk de Niagara Falls. Elke dag van het jaar weer een sensatie! Met een stroming van informatie over de geschiedenis en de huidige situatie van deze Falls, werd er besloten om de boarder nog dezelfde dag rijdend te passeren… Althans, dan was de bedoeling.. maar dan is het natuurlijk wel handig om, als je een auto huurt, de kleur, merk en nummerplaat te onthouden. Want als je een grijs-zilveren auto heb, dan heeft opeens IEDEREEN diezelfde kleur auto!
Een aantal zweetdruppels, kilometers, lange wegen en natuurgebieden later kwamen we aan in Geneve om vervolgens de dag erna door Rome, Amsterdam en Rotterdam te rijden om aan te komen in Olympische dorp (winterspelen 1980) Lake Placid aan te komen. En ja, we zijn nog steeds in de staat New York in de United States. De eerste beklimming van de skischans op een hoogte van 120 meter is dan ook een feit. Het zijn heel wat kilometers die we af hebben gelegd (bijna 2000) maar het rijd ongelofelijk lekker weg als je de puur Amerikaanse country muziek op de achtergrond hebt en een TomTommetje hebt die het werk doet. Het enige wat aan ons nog gevraagd werd is goedkoop (€0,88) gas geven en te veel foto’s maken van alles om ons heen.
Drie dagen later stonden we alweer te zweten, maar ditmaal tijdens van het beklimmen van de Mont Royal in Montréal, Canada. Deze berg geeft je een gigantisch uitzicht over de stad, welke een ondergronds winkelgebied heeft van maarliefst 30 kilometer (98425 feet) (30.000.000 millimeter) lang!! Dat betekent 1600 winkels, banken, bioscopen, eetgelegenheden enz. waar je in kan doormiddel van 120 in en uitgangen! Ondanks dat de dollar steeds minder waard wordt en dus gunstig voor mij is, hebben we niks anders gehaald dan ijs en hamburgers. Gevuld en wel is de reis doorgezet langs de Saint Lawrence River naar Lake Ontario waar werd overnacht in een motel (net als elke nacht) met een prachtig uizicht op het meer. Als ik motel zeg, moet je aan een stereotype Amerikaans motel denken en ik weet bijna zeker dat we het dan over hetzelfde motel hebben!
Na 5 dagen zat de reis er op, maar van de stad waar mijn ouders verbleven hebben ze nog niks gezien? Nog maar een dagje vrij dus om op pad te gaan naar de langste straat van de wereld; Young Street met zijn 1896 kilometer (6220472 Feet) (1896000000 millimeter) en om even de hele stad te verkennen. Ik moet zeggen dat het aan het einde van de dag wel voelde alsof we de hele Young Street af hadden gelopen. De benen gingen na enige tijd gewoon op de automatische piloot.
De afsluiter van deze waardevolle reis en het gevulde dagje Toronto kon met 1 ding afgesloten worden en dat was het beklimmen van de CN Tower. Uitgekiend rond zonsondergang zijn we met de trap de lift naar boven gegaan voor een adembenemend uitzicht op een altijd-maar-groeiende stad!
Over hoogte gesproken, ik ben ook verhuisd naar een verdieping hoger in het ‘studentenhuis’. Ik ga dus mijn laatste weken genieten van een privé: douche, wc, tv, dvd speler en noem maar op! Ahh…..
-
30 April 2011 - 12:30
Marja:
reislustige kinders maakt reislustige ouders. Zo te zien en lezen hebben jullie leuke dingen meegemaakt.
Geniet van je privileges, zo zie je, studie brengt je hogerop :-)
groetjes van ons -
30 April 2011 - 19:29
Joop En Lisette:
Ha die Bart, eindelijk eens een berichtje van ons. Ik heb wel al je verslagen gelezen hoor, je beleeft zo nog eens wat zeg. En zo te horen hebben je ouders het ook super gehad bij je. Jammer dat je je moeder van de eerste plaats afduw hoor! Wij wensen je nog heel veel plezier de laatste maanden. Jos heeft net koninginnendag gevierd in Amsterdam, ik weet nog niet hoe het geweest is. Ik sprak Gregor in de trein gister en ze moesten met z'n drieen in Jos zijn slaapkamer slapen, dus dat werd lachen.
Groetjes van Joop en Liset -
01 Mei 2011 - 10:52
Annemarie:
wederom een leuk verslag. zo te lezen was het met je ouders erg gezellig. heb je gister met gina nog een oranjebitter gedronken. ze is nog steeds nederlands dus ik neem aan dat jullie met de oranjemuts op de stad zijn ingegaan!! veel plezier verder. -
02 Mei 2011 - 08:38
Gregor:
Wat een fantastisch verhaal weer bart! Ik krijg echt moeilijk veel zin, nog 6 weken en dat is het zover! Moeten maar snel even skypen..
Love -
02 Mei 2011 - 10:50
Hans En Veroon:
Hoi die Bart,
Wat een schitterend verslag weer en goed om te zien dat jullie met elkaar genoten hebben. Alles is groot, groter, groots. Lekker man, dat je je laatste weken meer privé hebt, wat zul je daar van genieten.
Succes maar weer met alles waar je mee bezig bent en wij kijken uit naar je volgende verslag.
Groetjes van ons uit Akersloot. -
03 Mei 2011 - 19:31
Karin & Ruud:
He Weeltje, moeders zijn toch altijd nummer 1 voor hun kinders?! Geweldig verslag weer. Ga je ook nog iets nuttigs doen daar? Studeren ofzo? Hier in de polder gaat alles zijn gangetje. Geloof dat ze jullie wel met de voetbal missen. Kun je je voorstellen dat je over drie maanden weer in Spoorbuurt flink aan het bier zit? En dat drie of vier dagen lang? Geniet zolang het nog kan in Canada en je verhalen zijn geweldig.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
